Oerend hard

Hemelvaart 1975. Een rockband die zn rebelse teksten in het Achterhoeks dialect het openluchttheater van Lochem in slingert. Een ware revolte binnen de rock achter de dijken. Er gaat een siddering door het publiek, zo wil de overlevering. Muziekminnend Nederland mag dan in de jaren zeventig de reputatie hebben van vooruitstrevend dít is nog nooit vertoond. Met die oerend harde oerknal zet Normaal de nederpop op zn kop. Er zullen nog talloze bands volgen die hun teksten voortaan in hun eigen dialect bezingen. Al zal de naam van Normaal als wegbereider voor muziek in de streektaal voor eeuwig in de annalen van de pophistorie gegrift blijven staan. En dat allemaal onder de bezielende aanvoering van voorman Ben Jolink, bij leven al een legende. Normaal speelt bovendien een prominente rol bij de emancipatie van het platteland. Het lijkt wel of de plattelanders ineens een eigen identiteit hebben gekregen. Mensen die nog nimmer een hooivork in de hand hebben gehad, noemen zich plots boer. Normaal is echter meer dan alleen boerenrock. En Normaal is vooral méér dan een band. Normaal is zichzelf ontstegen en heeft een regelrechte cultstatus. Met alles wat daarbij hoort. Een eigen wereldje, een eigen taal, drie generaties fans. Een fenomeen dat nu al 35 jaar voortduurt. In IK ZEG OEH ! neemt Jan Colijn samen met de bandleden en oudgedienden een duik in de historie van Neerlands meest illustere rockband. Met unieke fotos en veel historisch materiaal.